Dlaczego właśnie wtedy?
Jesień to krótsze dni, a więc mniej słońca. Siła jego promieniowania spada, a woda wolniej odparowuje z gleby, bo temperatury są niższe. Takie warunki są wręcz idealne do wysiewu. Większość roślin łąkowych zaczyna kiełkować w temp. powyżej 10 st. C. Dlatego zalecamy wysiew końcem września. W listopadzie ze względu na przymrozki może być już za późno. Jeśli jesienią nie będzie warunków do kiełkowania, rośliny zaczną kiełkować wiosną lub w kolejnym sezonie wegetacyjnym. Ale, czy łąkę ozimą można wysiewać również wiosną? Oczywiście, że tak!

Po co nam łąki kwietne?
Pomijając walory estetyczne, korzyści z zamiany trawnika na łąkę to m.in.: zwiększenie bioróżnorodności, ograniczenie koszenia i innej pielęgnacji, retencja wód opadowych i oszczędność wody, mniejsze wydatki, oczyszczanie powietrza czy mniej hałasu. Łąki są również domem dla owadów zapylających – zapewniają im pyłki i nektar, dają przestrzeń do życia, a zimą schronienie. Nie należy ich się obawiać – owady szybko przyzwyczają się do naszej obecności, a atakują tylko i wyłącznie wtedy, gdy czują się zagrożone. Wraz z łąką pojawią się motyle, trzmiele, muchówki, chrząszcze czy biedronki.

Które rośliny?
Przede wszystkim mrozoodporne gatunki, które przetrwają zimę w postaci siewek. Nasz wybór nasion to: Nagietek lekarski – jednoroczny, o właściwościach leczniczych. Roślina miododajna, często wysiewa się samoistnie. Można się nią cieszyć wiele lat. Nie ma dużych wymagań glebowych.

• Chaber bławatek – jednoroczna roślina z rodziny astrowatych. Wykorzystywana jako naturalny środek leczniczy, miododajna. Może być dodawana do sałatek. Dobrze rośnie na glebach ubogich, jest w stanie kiełkować nawet 10 lat.
• Czarnuszka siewna – z rodziny jaskrowatych, można spożywać jej nasiona, ma właściwości lecznicze. Preferuje słoneczne stanowiska.
• Maczek kalifornijski (Eszolcja) – jednoroczny, lubi stanowiska nasłonecznione. Jego kwiaty będą nas cieszyć aż do pierwszych przymrozków. Dobrze znosi suszę. Ma małe wymagania glebowe.
• Złocień właściwy (Jastrun) – roślina wieloletnia, mało wymagająca. Jest całkowicie mrozoodporny. Rozmnażamy przez podział.
• Len trwały – preferuje nasłonecznione stanowiska. Wytrzymały na suszę. Jest bardzo odporny na choroby.
• Wyka siewna – roślina jednoroczna, użyźnia podłoże, co dodaje pozostałym roślinom niezbędnych składników odżywczych. Bardzo cenna roślina pastewna.
• Koniczyna biała – ma niskie wymagania glebowe, dobrze znosi zarówno deszcz, jak i suszę. Użyźnia podłoże, jest wrażliwa na niedobór światła.
• Nostrzyk żółty – roślina dwuletnia, należy do rodziny bobowatych, roślina miododajna, ma małe wymagania glebowe. Lubi słońce.
• Żmijowiec babkowaty – roślina wieloletnia, łatwa w uprawie, dobrze rośnie na glebach mniej żyznych. Preferuje pełne słońce. Polecany jako pożytek dla pszczół. Rozsiewa się sam.

Do nasion można dodać trawę (w przypadku wysiewu w gruncie), ale powinna ona stanowić mniej niż połowę wagi nasion – ma służyć jako tło dla kwiatów. W ten sposób spowolnimy rozwój roślin niepożądanych, np. chwastów wczesną wiosną.

Jak siać?
a) w gruncie.
Tutaj potrzebne jest odpowiednie przygotowanie gruntu. Teren przygotować można już miesiąc przed wysiewem. Należy pozbyć się chwastów. Najskuteczniejszą metodą jest usunięcie wierzchniej warstwy gleby z darnią. Następnie należy glebę zgrabić i spulchnić na głębokość 15-30 cm. 20 g nasion, które od nas otrzymacie wystarczy na wysianie ponad 10 m2 łąki. Można zmieszać nasiona np. z piaskiem czy torfem, w celu równomiernego wysiewu. Nie zaleca się siania w miejscach zacienionych, gdzie ekspozycja na słońce jest krótsza niż 6 godzin na dobę czy na glebach kwaśnych. Łąki mają jednak małe wymagania glebowe, dlatego dobrze sprawdzą się na glebach ubogich.
Przed sianiem warto sprawdzić pH gleby (odpowiednie mierniki można kupić w każdym sklepie ogrodniczym) – w podłożu zasobnym w azot rosną chwasty, czego chcemy uniknąć. W żadnym wypadku nie stosujcie nawożenia lub oprysków – to tylko zaszkodzi łące. Siejąc, można użyć małego siewnika – najlepszą techniką jest metoda siania na krzyż, czyli rozrzucanie połowy nasion wzdłuż, a drugą połowę wszerz, zamaszystym ruchem (ok. 2m). Wtedy mamy szansę na równomierny wysiew. Po wysianiu nasion teren należy delikatnie przegrabić bądź udeptać. Na koniec przyszłą łąkę obficie podlewamy – woda to klucz.

b) w donicy.
1. Donicę wypełnijcie ziemią zmieszaną z kompostem. Do powstania łąki o wierzchni 1 m2 wystarczy łyżeczka nasion, czyli ok. 3 g. Jeśli w donicy umieścicie nasiona roślin wieloletnich, pamiętajcie by każdego roku obcinać wyschnięte łodygi.
2. Nasiona wysiejcie równomiernie w donicy i wgniećcie je w ziemię. Możecie ułatwić sobie zadanie, mieszając nasiona z niewielką ilością piasku.
3. Podlejcie obficie i wystawcie donicę na zewnątrz – ważny jest dostęp do słońca (najlepsza będzie południowa ekspozycja). Kiedy rośliny wzrosną, regularne podlewanie nie będzie już tak ważne.

Czy kosić?
Tak, ale z umiarem! W pierwszym roku łąkę zalecamy kosić regularnie, nawet co 6 tygodni. Taki zabieg będzie wzmacniał rośliny wieloletnie i ograniczy ilość jednorocznych chwastów. W kolejnych latach kosimy sporadycznie (1-3 razy w roku), by odtworzyć łąkę i utrzymać ją w dobrej kondycji. Łąkę kosimy po przekwitnięciu kwiatów, zawiązaniu i osypaniu się nasion do gleby. Po skoszeniu siano zostawiamy kilka dni na łące, by nasiona ostatecznie się wysypały. Należy kosić dość wysoko (ok. 5-7 cm), najlepiej partiami w odstępach czasu, co dodatkowo zwiększy różnorodność biologiczną. Najważniejsze to zachować terminy i zasady prawidłowego koszenia. Dzięki temu nasza łąka będzie się samoczynnie odtwarzać.

Źródła:
https://lakikwietne.pl/
https://semini.pl/
https://muratordom.pl/
https://laka.org.pl/
https://plumeria.sklep.pl

REGULAMIN AKCJI